Μετάβαση στο περιεχόμενο

Τζον Λίθγκοου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τζον Λίθγκοου
ΓέννησηΤζον Άρθουρ Λίθγκοου
19 Οκτωβρίου 1945 (1945-10-19) (79 ετών)
Ρότσεστερ, Νέας Υόρκη, ΗΠΑ
Χώρα πολιτογράφησηςΑμερικανική
ΣπουδέςΚολέγιο Χάρβαρντ, Ακαδημία Μουσικής και Δραματικής Τέχνης του Λονδίνου[1] και Princeton High School[2]
ΙδιότηταΗθοποιός, μουσικός, κωμικός, ποιητής, συγγραφέας, τραγουδιστής
Εν ενεργεία1972 – σήμερα
ΣύζυγοςMary Yeager[3]
ΤέκναIan Lithgow
ΓονείςArthur Lithgow[4] και Sara Jane Lithgow[5]
Όργαναμπάντζο
ΒραβεύσειςTony Award for Best Featured Actor in a Play (1973), βραβείο Τόνυ καλύτερου Α' ανδρικού ρόλου σε μιούζικαλ (2002), Πρόγραμμα Φουλμπράιτ, Χρυσές Σφαίρες, επίτιμος διδάκτωρ του πανεπιστημίου Χάρβαρντ (2005)[6], Βραβείο Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης Α' Αντρικού Ρόλου σε Κωμική Σειρά (1996), Βραβείο Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης Α' Αντρικού Ρόλου σε Κωμική Σειρά (1997), Βραβείο Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης Α' Αντρικού Ρόλου σε Κωμική Σειρά (1999), βραβείο Έμμυ ζώνης υψηλής τηλεθέασης για εξαιρετικό πρωταγωνιστή σε δραματική σειρά (2017), βραβείο Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης καλύτερης έκτακτης ανδρικής συμμετοχής σε δραματική σειρά (1986), βραβείο Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης καλύτερης έκτακτης ανδρικής συμμετοχής σε δραματική σειρά (2010), Αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας του Χόλιγουντ[7] και Drama Desk Award for Outstanding Actor in a Musical
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Τζον Άρθουρ Λίθγκοου (αγγλικά: John Arthur Lithgow) είναι Αμερικανός ηθοποιός, μουσικός, κωμικός, ποιητής, συγγραφέας και τραγουδιστής. Έχει λάβει δύο βραβεία Τόνυ, έξι βραβεία Έμμυ, δύο βραβεία Χρυσών Σφαιρών, τρία βραβεία Σωματείου Ηθοποιών, ένα βραβείο Αμερικανικής Κωμωδίας, τέσσερα βραβεία Drama Desk, και ήταν υποψήφιος για δύο βραβεία της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου και τέσσερα βραβεία Γκράμι. Ο Λίθγκοου έχει λάβει αστέρι στη Λεωφόρο Δόξας του Χόλιγουντ και έχει εισαχθεί στην Αίθουσα Φήμης του Αμερικανικού Θεάτρου.

Ο Λίθγκοου είναι περισσότερο γνωστός για τους τηλεοπτικούς του ρόλους ως Ντικ Σόλομον στο σίτκομ 3rd Rock from the Sun (19962001), ως Άρθουρ Μίτσελ στο δράμα Ντέξτερ (2009) και ως σερ Ουίνστον Τσόρτσιλ στο δράμα Το Στέμμα (2016), για τους οποίους κέρδισε βραβεία Έμμυ. Είναι, επίσης, πολύ γνωστός για τους κινηματογραφικούς του ρόλους στα εξής έργα: Ο δολοφόνος του μεσονυκτίου[α] (1981), Επόμενος σταθμός: η ζώνη του λυκόφωτος[β] (1983), Footloose (1984), Santa Claus: The Movie (1985), Χάρι ο απίθανος[γ] (1987), Τα δύο πρόσωπα του Κάιν[δ] (1992), Σρεκ (2001),Cliffhanger Βαρομετρικο χαμηλο (1993) Ο πλανήτης των πιθήκων: η εξέγερση (2011), Interstellar (2014) και Ο μπαμπάς γύρισε (2)[ε] (2017). Οι παραστάσεις του στις ταινίες Ο κόσμος μέσα από τα μάτια μου[ζ] (1982) και Σχέσεις στοργής (1983) του απέφεραν υποψηφιότητες για το βραβείο της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου στην κατηγορία «Καλύτερος Υποστηρικτικός Ηθοποιός».

Στη θεατρική σκηνή, έχει εμφανιστεί σε παραγωγές του Μπροντγουέι, συμπεριλαμβανομένων των μουσικών διασκευών των έργων Σκοτεινοί δολοφόνοι και Απατεώνες και τζέντλεμεν[η]. Το 2007, έκανε την πρώτη του εμφάνιση στη θεατρική εταιρεία Royal Shakespeare Company ως Μαλβόλιο στην παραγωγή Δωδέκατη νύχτα του Νιλ Μπάρτλετ. Έχει, επίσης, ηχογραφήσει μουσική, όπως το μουσικό άλμπουμ –του 1999– για παιδιά Singin' in the Bathtub, και έχει γράψει ποίηση και σύντομες ιστορίες για παιδιά, όπως το έργο Marsupial Sue. Η εργασία του στην παιδική ψυχαγωγία τού απέφερε υποψηφιότητες για το βραβείο Γκράμι και για δύο βραβεία Parents' Choice Silver Honor.

Ο Λίθγκοου γεννήθηκε στο Ρότσεστερ της Νέας Υόρκης. Η μητέρα του, Σάρα Τζέιν, ήταν συνταξιούχος ηθοποιός. Ο πατέρας του, Άρθουρ Ουάσινγκτον Λίθγκοου ο τρίτος, ήταν θεατρικός παραγωγός και σκηνοθέτης, ο οποίος διηύθυνε το Θέατρο ΜακΚάρτερ στο Πρίνστον του Νιου Τζέρσεϊ.[8] Ο πατέρας του γεννήθηκε στο Πουέρτο Πλάτα της Δομινικανής Δημοκρατίας από μία Αμερικανική–Δομινικανή οικογένεια με σκωτσέζικη, αγγλική και γαλλική καταγωγή. Ο Λίθγκοου είναι απόγονος του περιηγητή του πλοίου Mayflower και αποικιακού κυβερνήτη Ουίλιαμ Μπράντφορντ.[9] Εξαιτίας της δουλειάς του πατέρα του, η οικογένεια μετακόμιζε συχνά κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας του Λίθγκοου· πέρασε τα παιδικά του χρόνια στο Γέλοου Σπρινγκς του Οχάιο, όπου η ακτιβίστρια Κορέτα Σκοτ Κινγκ φρόντιζε αυτόν και τα αδέλφια του, ενώ τα εφηβικά του χρόνια τα έζησε στο Άκρον (στην εξοχική κατοικία Stan Hywet Hall)[10] και το Λέικγουντ του Οχάιο.[11] Αποφοίτησε από το λύκειο Πρίνστον της ομώνυμης πόλης.[12]

Ο Λίθγκοου παρακολούθησε το Κολέγιο Χάρβαρντ και αποφοίτησε με Bachelor of Arts «με μείζονα διάκριση» το 1967 στην ιστορία και τη λογοτεχνία. Έζησε στον Οίκο Άνταμς ως προπτυχιακός φοιτητής. Ο Λίθγκοου αργότερα υπηρέτησε στο Συμβούλιο των Επιτηρητών του Χάρβαρντ. Ο Λίθγκοου επιδοκιμάζει στο Χάρβαρντ μία παράσταση του θεατρικού συνεταιρισμού «Γκίλμπερτ και Σάλιβαν» με τίτλο Utopia Limited, γεγονός που τον βοηθά να αποφασίσει να γίνει ηθοποιός. Μετά την αποφοίτηση, ο Λίθγκοου κέρδισε μία υποτροφία Φούλμπραϊτ, για να σπουδάσει στη Λονδρέζικη Ακαδημία Μουσικής και Δραματικής Τέχνης. Επίσης, μετά την αποφοίτηση, υπηρέτησε ως διευθυντής του Τμήματος Τεχνών και Λογοτεχνίας στον WBAI, τον ραδιοφωνικό σταθμό του οργανισμού Pacifica της Νέας Υόρκης.

Καλλιτεχνική σταδιοδρομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1973, ο Λίθγκοου έκανε την πρώτη του εμφάνιση –στο Μπροντγουέι– στο έργο του Ντέιβιντ Στόρι The Changing Room, για το οποίο έλαβε και Τόνυ και βραβείο Drama Desk ως «Καλύτερος Εξέχων Ηθοποιός σε Παράσταση». Το επόμενο έτος πρωταγωνίστησε με τη Λιν Ρεντγκρέιβ στο έργο My Fat Friend και το 1976 πρωταγωνίστησε με τη Μέριλ Στριπ στο έργο Ανάμνηση από δύο Δευτέρες[θ] του Άρθουρ Μίλερ. Ήταν υποψήφιος για «Καλύτερος Ηθοποιός» στα βραβεία Τόνυ για τα έργα Requiem for a Heavyweight (1985) και M. Butterfly (σε σκηνοθεσία Τζον Ντέξτερ, 1988).

Το 2002, ο Λίθγκοου κέρδισε ένα βραβείο Τόνυ ως «Καλύτερος Πρωταγωνιστής σε Μουσικοχορευτικό Έργο» για την απεικόνιση του Τζέι Τζέι Χάνσεκερ στη διασκευή –του Μπροντγουέι– της ταινίας Σκοτεινοί Δολοφόνοι, του 1957. Το 2005, ο Λίθγκοου επιλέχθηκε από την Αίθουσα Φήμης του Αμερικανικού Θεάτρου για την προσφορά του στο Μπροντγουέι. Ήταν, επίσης, υποψήφιος ως «Καλύτερος Πρωταγωνιστής σε Μουσικοχορευτικό Έργο» στα βραβεία Τόνυ για το έργο Απατεώνες και τζέντλεμεν[η].

Το 2004 και το 2007, ο Λίθγκοου έκανε την πρώτη εμφάνιση του χαρακτήρα ενός ελέφαντα στο έργο The Carnival of the Animals –της νοσοκόμας Μέιμπελ Μπάντζ–, με την υποστήριξη των εταιρειών New York City Ballet και Houston Ballet, αντίστοιχα.[13]

Το 2007, ο Λίθγκοου έπαιξε τον Μαλβόλιο στην παραγωγή της Royal Shakespeare Company με τίτλο Δωδέκατη νύχτα, στο Θέατρο Κουρτγιάρντ της πόλης Στράτφορντ–απόν–Έιβον του Ηνωμένου Βασιλείου.[14]

Το 2008 έως και το 2009, ο Λίθγκοου έπαιξε τον Τζόου Κέλερ σε μία αναβίωση –του Μπροντγουέι– του έργου Ήταν όλοι τους παιδιά μου[ι] του Άρθουρ Μίλερ.[15]

Ο Λίθγκοου πρωταγωνίστησε με την Τζένιφερ Ίλι στην κωμωδία του Ντάγκλας Κάρτερ Μπιν Mr & Mrs Fitch, η οποία παρουσιάστηκε στο Οφ Μπροντγουέι από την εταιρεία Second Stage Theatre, από τις 22 Φεβρουαρίου του 2010 έως τις 4 Απριλίου του ίδιου έτους.

Ο Λίθγκοου επέστρεψε στο Μπροντγουέι ως Τζόζεφ Άλσοπ στην παραγωγή –της εταιρείας Manhattan Theatre Club– του νέου θεατρικού έργου The Columnist του Ντέιβιντ Όμπερν, με τις ανεπίσημες προβολές να ξεκινούν στις 4 Απριλίου του 2012. Η παράσταση του απέφερε υποψηφιότητα για το βραβείο Τόνυ στην κατηγορία «Καλύτερος Ηθοποιός σε Θεατρικό Έργο».

Εμφανίστηκε στη λονδρέζικη παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου τον χειμώνα του 2012/13 ως αστυνομικός δικαστής Ινίας Πόσκετ σε μία αναβίωση του έργου The Magistrate του Άρθουρ Γουίνγκ Πινέρο.

Ανακοινώθηκε τον Φεβρουάριο του 2014 ότι θα επέστρεφε στο Θέατρο Ντελακόρτ του Σέντραλ Παρκ και στο θεατρικό πρόγραμμα Shakespeare in the Park για τη θερινή περίοδο του 2014 για τον ρόλο του τίτλου του έργου Βασιλιάς Λιρ του Σέξπιρ, σκηνοθετημένο από τον βραβευμένο με Τόνυ νικητή Ντάνιελ Σάλιβαν. Η παραγωγή ήταν το πρώτο θεατρικό έργο της εκεί περιοχής από το 1973 και η πρώτη φορά του Λίθγκοου εκεί από το 1975, όταν είχε παίξει τον Λαέρτη.[16]

Το φθινόπωρο του 2014, ο Λίθγκοου επέστρεψε στο Μπροντγουέι ως Τομπάιας, σε μία αναβίωση του έργου A Delicate Balance του Έντουαρντ Άλμπι. Πρωταγωνίστησε με τους Γκλεν Κλόουζ, Μάρθα Πλίμπτον, Λίντσεϊ Ντάνκαν, Μπομπ Μπάλαμπαν και Κλερ Χίγκινς. Η Παμ ΜακΚίνον σκηνοθέτησε την περιορισμένης διάρκειας παραγωγή των 18 εβδομάδων στο Θέατρο Γκόλντεν.[17]

Εμφανίστηκε στο σόλο έργο John Lithgow: Stories by Heart, το οποίο έκανε πρεμιέρα στο Μπροντγουέι στις 11 Ιανουαρίου του 2018, στο Θέατρο Αμέρικαν Έρλαϊνς, σε σενάριο του Λίθγκοου. Ο Λίθγκοου έχει εκτελέσει το έργο αυτό σε πολλές περιοχές των ΗΠΑ, ξεκινώντας από το Θέατρο Λίνκολν Σέντερ το 2008,[18][19] με μία επανεμφάνιση στο Λίνκολν Σέντερ να είναι προγραμματισμένη για τον Απρίλιο έως τον Μάιο του 2019.[20]

Το 1976, συμμετείχε σε έναν κεντρικό ρόλο στο έργο Εφιάλτης από το παρελθόν[κ] του Μπράιαν Ντε Πάλμα, με τον Κλιφ Ρόμπερτσον και τη Ζενεβιέβ Μπιζόλντ, ως μακροπρόθεσμος επιχειρηματικός εταίρος Ρόμπερτ Λασάλ.

Το 1979, ο Λίθγκοου απεικόνισε τον Λούκας Σάρτζεντ στην ημιαυτοβιογραφική ταινία του Μπομπ Φόσι Η παράσταση αρχίζει[λ]. Ο χαρακτήρας ήταν ελαφρώς βασισμένος στον πραγματικό σκηνοθέτη/χορογράφο Μάικλ Μπένετ, ο οποίος είναι περισσότερο γνωστός για τη δουλειά του στα έργα Dreamgirls και A Chorus Line.

Το 1983 και το 1984, ο Λίθγκοου ήταν υποψήφιος για το βραβείο Ακαδημίας στην κατηγορία «Καλύτερος Υποστηρικτικός Ηθοποιός» για τις εμφανίσεις του ως Ρομπέρτα Μαλντούν στο έργο Ο κόσμος μέσα από τα μάτια μου[ζ] και ως Σαμ Μπερνς στο έργο Σχέσεις στοργής. Και οι δύο ταινίες ήταν διασκευές δημοφιλών νουβελών για οθόνη. Ο Λίθγκοου δημιούργησε τον χαρακτήρα του Δρ. Εμίλιο Λιζάρδο/Λόρδος Τζον Γουόρφιν, έναν Ιταλό φυσικό που έχει καταληφθεί από έναν κακό εξωγήινο, τον οποίο έπαιξε στην καλτ ταινία του 1984 Οι περιπέτειες του Μπακαρού Μπανζάι στην 8η διάσταση[μ]. Το 1984, ο Λίθγκοου έπαιξε, επίσης, έναν πάστορα που καταδικάζει τον χορό στην ταινία Footloose. Το 1985, έπαιξε τον κακό κατασκευαστή παιχνιδιών στο έργο Santa Claus: The Movie.

Αργότερα, έπαιξε τον ρόλο του Αμερικανού διαστημικού μηχανικού Ουόλτερ Κέρναου στην ταινία 2010: Το έτος της παγκόσμιας συμφιλίωσης[ν], σίκουελ της κλασικής ταινίας επιστημονικής φαντασίας 2001: Η οδύσσεια του διαστήματος.

Ο Τζον Λίθγκοου στο κόκκινο χαλί της τελετής των 40ών Ετήσιων Βραβείων Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης, στις 28 Αυγούστου του 1988.

Το 1983, ο Λίθγκοου εμφανίστηκε σε ένα ριμέικ του κλασικού επεισοδίου της σειράς Η ζώνη του λυκόφωτος με τίτλο Nightmare at 20,000 Feet στην ταινία Επόμενος σταθμός: η ζώνη του λυκόφωτος[β] ως ο παρανοϊκός επιβάτης που έγινε διάσημος στο τηλεοπτικό σόου, ρόλος που είχε ανατεθεί στον Ουίλιαμ Σάτνερ. Σε μία συνέντευξη με τον Μπιλ Μόιερς, ο Λίθγκοου αποκάλυψε ότι αυτός ο ρόλος ήταν ο αγαπημένος του στην κινηματογραφική σταδιοδρομία του.[21] Το 1991, πρωταγωνίστησε στην ταινία Ricochet, μαζί με τον Ντένζελ Ουάσινγκτον, ως Κόμης Τάλμποτ Μπλέικ, εγκληματίας που διψά για εκδίκηση κατά του αστυνομικού που τον έστειλε στη φυλακή. Επίσης, το 1991, έπαιξε τον ιεραπόστολο Λέσλι Χούμπεν στην ταινία διασκευής –της νουβέλας του Πίτερ Ματθίσεν– At Play in the Fields of the Lord. Το 1992, πρωταγωνίστησε ως άνδρας με διαταραχή πολλαπλής προσωπικότητας στην ταινία του Μπράιαν Ντε Πάλμα Τα δύο πρόσωπα του Κάιν[δ] και ως αφηγητής στην ταινία κινουμένων σχεδίων Video Classics: Yertle the Turtle and Other Stories – διασκευή της συλλογής εικονογραφημένων βιβλίων Yertle the Turtle and Other Stories του Ντόκτορ Σίους. To 1993, πρωταγωνίστησε ως αχρείος Έρικ Κουέιλεν στην ταινία του Σιλβέστερ Σταλόνε Βαρομετρικό χαμηλό[ξ].

Το 1986, ο Λίθγκοου πρωταγωνίστησε στην ταινία επιστημονικής φαντασίας The Manhattan Project. Ως επικεφαλής επιστήμονας, υπεύθυνος για την πυρηνική έρευνα που περιλαμβάνει πλουτώνιο, παίρνει ένα μάθημα από τον έφηβο γιο της νέας του κοπέλας σχετικό με τον ηθικό κίνδυνο πραγματοποίησης καθαρής έρευνας, η οποία σίγουρα θα οδηγήσει στον θάνατο και την καταστροφή.[22]

Το 1987, ο Λίθγκοου πρωταγωνίστησε στην οικογενειακή κωμωδία –με θέμα έναν μεγαλοπόδαρο– Χάρι ο απίθανος[γ]. Το 2002, αφηγήθηκε το σίκουελ επεισόδιο Life's Greatest Miracle, ένα ντοκιμαντέρ σχετικό με την εμβρυική ανάπτυξη, ενώ το 2004, απεικόνισε τον ηθικό, άκαμπτο πατέρα του Άλφρεντ Κίνσεϊ στη βιογραφική ταινία –του ίδιου έτους– Kinsey – Ας μιλήσουμε για το σεξ[ο]. Το 2006, ο Λίθγκοου είχε έναν μικρό ρόλο στη νικητήρια με βραβείο Ακαδημίας ταινία Dreamgirls, ως Τζέρι Χάρις, ένας παραγωγός ταινιών που προσφέρει στην Ντίνα Τζόουνς (Μπιγιονσέ Νόουλς) έναν κινηματογραφικό ρόλο.[23] Συμμετείχε σε έναν κεντρικό ρόλο στην ταινία επιστημονικής φαντασίας Ο πλανήτης των πιθήκων: η εξέγερση.[24]

Ως ηθοποιός φωνής, ο Λίθγκοου έδωσε τη φωνή του για τον χαρακτήρα του κακού Λόρδου Φάρκουαντ στην ταινία δικαιοχρηστικής εταιρείας Σρεκ.

Στην τηλεόραση, ο Λίθγκοου είναι πιθανώς ευρύτερα γνωστός για τον πρωταγωνιστικό του ρόλο ως Ντικ Σόλομον στο σίτκομ του τηλεοπτικού δικτύου NBC με τίτλο 3rd Rock from the Sun (1996–2001). Ήταν υποψήφιος για βραβείο Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης για την κατηγορία «Εξαιρετικός Πρωταγωνιστής σε Κωμική Σειρά», για καθέναν από τους έξι κύκλους του προγράμματος, και νίκησε τρεις φορές· το 1996, το 1997 και το 1999. Ο γιος του, Ίαν, εμφανιζόταν τακτικά δίπλα του ως Λίον, ένας από τους μαθητές φυσικής του.

Το 1986, ο Λίθγκοου έλαβε βραβείο Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης για την κατηγορία «Εξαιρετικός Γκεστ Ηθοποιός σε Δραματική Σειρά» για την εμφάνισή του στο επεισόδιο The Doll της σειράς ανθολογίας Amazing Stories.

Επιπροσθέτως, ο Λίθγκοου υπήρξε υποψήφιος για βραβείο Έμμυ Ζώνης για την κατηγορία «Εξαιρετικός Υποστηρικτικός Ηθοποιός σε Σειρά Περιορισμένης Διάρκειας ή Σπέσιαλ» για το έργο The Day After (1983) και για δύο βραβεία Έμμυ για την κατηγορία «Εξαιρετικός Πρωταγωνιστής σε Μίνι ή Σπέσιαλ Σειρά» για τα έργα Resting Place (1986) και My Brother's Keeper (1995). Ο Λίθγκοου προσεγγίστηκε για τον ρόλο του Δρ. Φρέιζερ Κρέιν στο σίτκομ Cheers, αλλά τον απέρριψε. Ο Λίθγκοου πρωταγωνίστησε με τον Τζέφρι Τάμπορ στο σίτκομ του NBC Twenty Good Years.

Από το 2006, έχει πρωταγωνιστήσει στις διαφημίσεις της εταιρείας παραγωγής Campbell Soup Company διαφημίζοντας την υψηλής ποιότητας μάρκα σούπας Campbell's Select.

Στις 5 Μαρτίου του 2009, ο Λίθγκοου έκανε μία κάμεο εμφάνιση στο σατιρικό σίτκομ του NBC 30 Rock, στο επεισόδιο Goodbye, My Friend, με αρκετές αναφορές για τον ρόλο του στο έργο Χάρι ο απίθανος[γ].

Τον Σεπτέμβριο του 2009, ο Λίθγκοου συμμετείχε στο καστ της τηλεοπτικής σειράς Ντέξτερ ως Άρθουρ Μίτσελ, ένας κατά συρροήν δολοφόνος και τιμωρός του Ντέξτερ Μόργκαν.[25] Κέρδισε ένα βραβείο Χρυσών Σφαιρών για αυτό τον ρόλο και ένα βραβείο Έμμυ για την κατηγορία «Εξαιρετικός Γκεστ Ηθοποιός σε Δραματική Σειρά».[26]

Εμφανίστηκε ως γκεστ ηθοποιός στη σίτκομ σειρά How I Met Your Mother, στον ρόλο του πατέρα του Μπάρνι Στίνσον, Τζέρι.[27] Ο Λίθγκοου έδωσε τη φωνή του για τον χαρακτήρα The White Rabbit της μίνι σειράς του τηλεοπτικού δικτύου ABC Once Upon a Time in Wonderland.

Ο Λίθγκοου απεικόνισε τον Ουίνστον Τσόρτσιλ στη δραματική σειρά του Netflix Το Στέμμα (2016),[28] ρόλος για τον οποίο κέρδισε ένα βραβείο Σωματείου Ηθοποιών και ένα βραβείο Έμμυ. Πρωταγωνίστησε, επίσης, ως καθηγητής ποίησης, ο οποίος εμπλέκεται στον φόνο της συζύγου του, στον πρώτο κύκλο (άνοιξη του 2017) της mockumentary[π] σειράς του NBC Trial & Error.[29][30]

Ψυχαγωγία παιδιών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Λίθγκοου διαβάζοντας ένα βιβλίο το 2007

Ο Λίθγκοου έχει κάνει εκτενές έργο για παιδιά, συμπεριλαμβανομένου αρκετών βιβλίων και άλμπουμ. Μερικοί από τους τίτλους των βιβλίων του είναι οι εξής: Marsupial Sue, Marsupial Sue Presents “The Runaway Pancake”, Lithgow Party Paloozas!: 52 Unexpected Ways to Make a Birthday, Holiday, or Any Day a Celebration for Kids, Carnival of the Animals, A Lithgow Palooza: 101 Ways to Entertain and Inspire Your Kids, I'm a Manatee, Micawber, The Remarkable Farkle McBride, Mahalia Mouse Goes to College και I Got Two Dogs. Εμφανίστηκε, επίσης, ως φιλοξενούμενος στο καναδικό παιδικό πρόγραμμα Ants In Your Pants.

Ο Λίθγκοου ξεκίνησε σταδιοδρομία ως καλλιτέχνης ηχογράφησης με το άλμπουμ παιδικής μουσικής –του 1999– Singin' in the Bathtub. Τον Ιούνιο του 2002, ο Λίθγκοου κυκλοφόρησε το δεύτερο παιδικό άλμπουμ Farkle and Friends. Ήταν το μουσικό εγχειρίδιο του βιβλίου του με τίτλο The Remarkable Farkle McBride, το οποίο λέει την ιστορία μιας νεαρής μουσικής ιδιοφυΐας. Το Farkle and Friends χαρακτηρίζει τα μουσικά ταλέντα του Λίθγκοου και της Μπίμπι Νιούγουιρθ, υποστηριζόμενο από το μουσικό συγκρότημα The Bill Elliott Swing Orchestra. Τον Αύγουστο του 2006, ο Λίθγκοου κυκλοφόρησε το The Sunny Side of the Street, το τρίτο παιδικό άλμπουμ και το πρώτο σε συνεργασία με την εταιρεία Razor & Tie. Αυτό το άλμπουμ περιγράφει εκδοχές κλασικών τραγουδιών από τον κανόνα The Great American Songbook, συμπεριλαμβανομένου των τραγουδιών «Getting to Know You» και «Ya Gotta Have Pep». Σε παραγωγή του ΤζέιΣι Χόπκινς, το άλμπουμ περιγράφει γκεστ εμφανίσεις από τους Μαντλέν Περού, Γουέιν Νάιτ, Σερί Ρενέ Σκοτ και Μοντ Μάγκαρτ. Ο Λίθγκοου, επιπλέον, κάνει περιστασιακές εμφανίσεις στο θέατρο και την τηλεόραση τραγουδώντας παιδικά τραγούδια και συνοδευόμενος από κιθάρα.

Την 1η Οκτωβρίου του 2010, ο Λίθγκοου εμφανίστηκε στο podcast του Νταγκ Μπένσον Doug Loves Movies μαζί με τους συναδέλφους Πολ Φ. Τόμπκινς και Τζίμι Πάρντο. Επιπλέον, έχει εμφανιστεί στο σόου του Κρις Χάρντγουικ The Nerdist Podcast.

Μεταξύ του 1978 και του 1980, ο Λίθγκοου εμφανίστηκε σε 10 επεισόδια της ραδιοφωνικής δραματικής σειράς[ρ] αναβίωσης CBS Radio Mystery Theater.

Ο Λίθγκοου έδωσε τη φωνή του για τον χαρακτήρα Γιόντα στις αναπροσαρμογές του Εθνικού Δημοσίου Ραδιοφώνου των έργων Η Αυτοκρατορία Αντεπιτίθεται και Η Επιστροφή των Τζεντάι.[31] Παρέδωσε αφήγηση για την IMAX[σ] ταινία Special Effects: Anything Can Happen. Φιλοξενεί το Paloozaville, ένα παιδικό πρόγραμμα τύπου VoD στο τηλεοπτικό κανάλι Mag Rack βασισμένο στα πιο ευπώλητα παιδικά βιβλία του. Εμφανίστηκε στις πιο πρόσφατες διαφημίσεις SelectSoup της εταιρείας Campbell, απεικονίζοντας έναν σερβιτόρο εστιατορίου που σερβίρει στους «πελάτες» τη σπεσιαλιτέ τους. Πραγματοποιεί συχνά προσφωνήσεις απονομής διπλωμάτων στα αμερικανικά πανεπιστήμια. Ο Λίθγκοου, επίσης, εμφανίζεται στο Books By You, ένα παιχνίδι υπολογιστή για παιδιά, και τα κατευθύνει μέσω βημάτων για να τελειώσουν ένα προσχεδιασμένο βιβλίο.

Το 2005, ο Λίθγκοου έγινε ο πρώτος ηθοποιός που έδωσε ομιλία απονομής διπλωμάτων στο πανεπιστήμιο Χάρβαρντ και έλαβε το επίτιμο βραβείο Doctor of Arts για το alma mater του.[32][33][34] Εμφανίστηκε στο καλλιτεχνικό κέντρο Heinz Hall του Πίτσμπεργκ της Πενσιλβάνια στις 4 έως τις 6 Δεκεμβρίου του 2009, σε εμφανίσεις του έργου του Μότσαρτ Ρέκβιεμ μαζί με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Πίτσμπεργκ. Αφηγήθηκε μερικά γράμματα που γράφηκαν από τον Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ, μερικά ποιήματα, και κομμάτια από την Αποκάλυψη του Ιωάννη σε συγκεκριμένα τμήματα της παράστασης.

Το 2011, πραγματοποίησε μία δραματική ανάγνωση ενός δελτίου τύπου του Νιουτ Γκίνγκριτς στο τοκ σόου The Colbert Report[35] και έκανε μία κλήση στο ετήσιο «Τηλέφωνο Επανόρθωσης» του Κόλμπερτ «κατά λάθος». Έδωσε, επίσης, τη φωνή του για μία διαφήμιση της τηλεόρασης της Νότιας Καρολίνας για τη χιουμοριστική επίθεση της Colbert Super PAC[τ] εναντίον του ρεπουμπλικανού προεδρικού υποψηφίου Μιτ Ρόμνεϊ.

Τον Σεπτέμβριο του 2011, ο Λίθγκοου εμφανίστηκε στη μιας μόνο βραδιάς παραγωγή του θεατρικού έργου του Ντάστιν Λανς Μπλακ 8 –μία σκηνοθετημένη επανεκτέλεση της ομοσπονδιακής εκδίκασης που ανατρέπει την «Πρόταση Απαγόρευσης 8» της Καλιφόρνιας σχετικά με τον γάμο ατόμων του ίδιου φύλου– ως δικηγόρος Θίοντορ Όλσον, για να συγκεντρώσει χρήματα για το Αμερικανικό Ίδρυμα για Ίσα Δικαιώματα.

Στις 18 Οκτωβρίου του 2017, ο Λίθγκοου συνέγραψε μαζί με άλλους το καθημερινό σταυρόλεξο της εφημερίδας The New York Times.

Το 2018, ο Λίθγκοου ήταν ένας από τους ηθοποιούς που έδωσε τη φωνή του για το ακουστικό βιβλίο A Day in the Life of Marlon Bundo.[36]

Ο Λίθγκοου νυμφεύτηκε τη δασκάλα Τζιν Τέιντον το 1966. Το ζευγάρι απέκτησε έναν γιο, τον ηθοποιό και κλινικό ψυχολόγο Ίαν (γεννημένος το 1972). Ο Λίθγκοου και η σύζυγός του χώρισαν, αφού αυτός είχε μία παράνομη σχέση με την ηθοποιό Λιβ Ούλμαν, με τον γάμο να καταλήγει σε διαζύγιο το 1980.[37] Ο Λίθγκοου νυμφεύτηκε την καθηγήτρια ιστορίας[38] του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας Μέρι Γιέιγκερ το 1981, και μαζί έχουν έναν γιο, τον Νέιθαν, και μία κόρη, τη Φίμπι.

  • Singin' in the Bathtub (1999, Sony Wonder)
  • Farkle & Friends (2002, Kid Rhino)
  • The Sunny Side of the Street (2006, Razor & Tie)
  • Remarkable Farkle McBride (2000, Simon & Schuster)
  • Marsupial Sue (2001, Simon & Schuster)
  • Micawber (2002, Simon & Schuster)
  • I'm a Manatee (2003, Simon & Schuster)
  • A Lithgow Palooza (2004, Simon & Schuster)
  • Carnival of the Animals (2004, Simon & Schuster)
  • Lithgow Party Paloozas!: 52 Unexpected Ways to Make a Birthday, Holiday, or Any Day a Celebration for Kids (2005, Simon & Schuster)
  • Lithgow Paloozas!: Boredom Blasters (2005, Running Press)
  • Marsupial Sue Presents “The Runaway Pancake” (2005, Simon & Schuster)
  • Mahalia Mouse Goes to College (2007, Simon & Schuster)
  • I Got Two Dogs (2008, Simon & Schuster)

Υποψηφιότητες και βραβεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έτος Βραβείο Έργο Κατηγορία Αποτέλεσμα Παραπομπές
1982 Βραβεία Σωματείου Κριτικών Κινηματογράφου του Λος Άντζελες Ο κόσμος μέσα από τα μάτια μου[ζ] Καλύτερος Υποστηρικτικός Ηθοποιός Νικητής [39]
Βραβεία Κύκλου Κριτικών Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης [40]
1983 Βραβεία Ακαδημίας Υποψήφιος [41]
Βραβεία Σωματείου Κριτικών Κινηματογράφου του Λος Άντζελες Σχέσεις στοργής [42][43]
Επόμενος σταθμός: η ζώνη του λυκόφωτος[β] [43]
Βραβεία Κύκλου Κριτικών Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης Σχέσεις στοργής [44]
Επόμενος σταθμός: η ζώνη του λυκόφωτος[β]
1984 Βραβεία Ακαδημίας Σχέσεις στοργής [42]
Βραβεία Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης The Day After Εξαιρετικός Υποστηρικτικός Ηθοποιός σε Μίνι Σειρά ή Ταινία [45]
[46]
Βραβεία Saturn Επόμενος σταθμός: η ζώνη του λυκόφωτος[β] Καλύτερος Υποστηρικτικός Ηθοποιός Νικητής [47]
1985 Βραβεία Drama Desk Requiem for a Heavyweight Εξαιρετικός Ηθοποιός σε Θεατρικό Έργο [48]
Βραβεία Saturn Οι περιπέτειες του Μπακαρού Μπανζάι στην 8η διάσταση[μ] Καλύτερος Υποστηρικτικός Ηθοποιός Υποψήφιος [49]
Βραβεία Τόνυ Requiem for a Heavyweight Καλύτερος Ηθοποιός σε Θεατρικό Έργο [50]
1986 Βραβεία Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης Amazing Stories Εξαιρετικός Γκεστ Ηθοποιός σε Δραματική Σειρά Νικητής [51]
Resting Place Εξαιρετικός Πρωταγωνιστής σε Μίνι Σειρά ή Ταινία Υποψήφιος [52]
1988 Βραβεία Drama Desk M. Butterfly Εξαιρετικός Ηθοποιός σε Θεατρικό Έργο [53]
Βραβεία Τόνυ Καλύτερος Ηθοποιός σε Θεατρικό Έργο [54]
1993 Βραβεία Saturn Τα δύο πρόσωπα του Κάιν[δ] Καλύτερος Ηθοποιός [55]
1995 Βραβεία Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης My Brother's Keeper Εξαιρετικός Πρωταγωνιστής σε Μίνι Σειρά ή Ταινία [56]
1996 Βραβεία People's Choice 3rd Rock from the Sun Αγαπημένος Ηθοποιός Τηλεόρασης [57]
Βραβεία Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης Εξαιρετικός Πρωταγωνιστής σε Κωμική Σειρά Νικητής [58]
Βραβεία Viewers for Quality Television Καλύτερος Ηθοποιός σε Ποιοτική Κωμική Σειρά Υποψήφιος [59]
1997 Βραβεία Αμερικανικής Κωμωδίας Κωμικότατος Ηθοποιός σε Τηλεοπτική Σειρά Νικητής [60]
Βραβεία Χρυσών Σφαιρών Καλύτερος Ηθοποιός – Μουσικοχορευτική ή Κωμική Τηλεοπτική Σειρά [61]
Βραβεία People's Choice Αγαπημένος Ηθοποιός Τηλεόρασης Υποψήφιος [62]
Βραβεία Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης Εξαιρετικός Πρωταγωνιστής σε Κωμική Σειρά Νικητής [63]
Βραβεία Satellite Καλύτερος Ηθοποιός – Μουσικοχορευτική ή Κωμική Τηλεοπτική Σειρά [64]
Βραβεία Σωματείου Ηθοποιών Εξαιρετική Παράσταση από Άνδρα Ηθοποιό σε Κωμική Σειρά [65]
Εξαιρετική Παράσταση από Σύνολο σε Κωμική Σειρά Υποψήφιος
Βραβεία TCA Ατομικό Επίτευγμα σε Κωμωδία [66]
Βραβεία Viewers for Quality Television Καλύτερος Ηθοποιός σε Ποιοτική Κωμική Σειρά [67]
1998 Βραβεία Χρυσών Σφαιρών Καλύτερος Ηθοποιός – Μουσικοχορευτική ή Κωμική Τηλεοπτική Σειρά [68]
Βραβεία People's Choice Αγαπημένος Ηθοποιός Τηλεόρασης [69]
Βραβεία Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης Εξαιρετικός Πρωταγωνιστής σε Κωμική Σειρά [70]
Βραβεία Σωματείου Ηθοποιών Εξαιρετική Παράσταση από Άνδρα Ηθοποιό σε Κωμική Σειρά Νικητής [71]
Εξαιρετική Παράσταση από Σύνολο σε Κωμική Σειρά Υποψήφιος
Βραβεία Viewers for Quality Television Καλύτερος Ηθοποιός σε Ποιοτική Κωμική Σειρά [72]
1999 Βραβεία Χρυσών Σφαιρών Καλύτερος Ηθοποιός – Μουσικοχορευτική ή Κωμική Τηλεοπτική Σειρά [73]
Βραβεία People's Choice Αγαπημένος Ηθοποιός Τηλεόρασης [74]
Βραβεία Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης Εξαιρετικός Πρωταγωνιστής σε Κωμική Σειρά Νικητής [75]
Βραβεία Satellite Καλύτερος Ηθοποιός – Μουσικοχορευτική ή Κωμική Τηλεοπτική Σειρά Υποψήφιος [76]
Βραβεία Σωματείου Ηθοποιών Εξαιρετική Παράσταση από Σύνολο σε Κωμική Σειρά [77]
Βραβεία Viewers for Quality Television Καλύτερος Ηθοποιός σε Ποιοτική Κωμική Σειρά [78]
2000 Βραβεία Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης Εξαιρετικός Πρωταγωνιστής σε Κωμική Σειρά [79]
2001 [80]
Βραβεία Σωματείου Ηθοποιών Don Quixote Εξαιρετική Παράσταση από Άνδρα Ηθοποιό σε Μίνι Σειρά ή Τηλεοπτική Ταινία [81]
2002 Βραβεία Τόνυ Σκοτεινοί δολοφόνοι Καλύτερος Ηθοποιός σε Μουσικοχορευτικό Έργο Νικητής [82]
2003 Βραβεία Γκράμι Ogden Nash's the Christmas that Almost wasn't Καλύτερο Spoken Word[υ] Άλμπουμ για Παιδιά Υποψήφιος [83]
2005 The World According to Mr. Rogers Καλύτερο Spoken Word[υ] Άλμπουμ
The Carnival of the Animals Καλύτερο Spoken Word[υ] Άλμπουμ για Παιδιά
Βραβεία Τόνυ Απατεώνες και τζέντλεμεν[η] Καλύτερος Ηθοποιός σε Μουσικοχορευτικό Έργο [84]
2007 Βραβεία Γκράμι The Sunny Side of the Street Καλύτερο Μουσικό Άλμπουμ για Παιδιά [83]
2009 Βραβεία Satellite Ντέξτερ Καλύτερος Υποστηρικτικός Ηθοποιός – Σειρά, Μίνι Σειρά ή Τηλεοπτική Ταινία Νικητής [85]
2010 Βραβεία Χρυσών Σφαιρών [86]
Βραβεία Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης Εξαιρετικός Γκεστ Ηθοποιός σε Δραματική Σειρά [87]
Βραβεία Saturn Καλύτερος Γκεστ Ρόλος στην Τηλεόραση Υποψήφιος [88]
Βραβεία Σωματείου Ηθοποιών Εξαιρετική Παράσταση από Σύνολο σε Δραματική Σειρά [89]
Βραβεία TCA Ατομικό Επίτευγμα σε Δράμα [90]
2012 Βραβεία Τόνυ The Columnist Καλύτερος Ηθοποιός σε Θεατρικό Έργο [91]
2016 Βραβεία Τηλεόρασης Critics' Choice Το Στέμμα Καλύτερος Υποστηρικτικός Ηθοποιός σε Δραματική Σειρά Νικητής [92]
2017 Βραβεία Τηλεόρασης Βρετανικής Ακαδημίας Καλύτερος Υποστηρικτικός Ηθοποιός Υποψήφιος [93]
Βραβεία Χρυσών Σφαιρών Καλύτερος Υποστηρικτικός Ηθοποιός – Σειρά, Μίνι Σειρά ή Τηλεοπτική Ταινία [94]
Βραβεία Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης Εξαιρετικός Υποστηρικτικός Ηθοποιός σε Δραματική Σειρά Νικητής [95]
Βραβεία Σωματείου Ηθοποιών Εξαιρετική Παράσταση από Άνδρα Ηθοποιό σε Δραματική Σειρά [96]
Εξαιρετική Παράσταση από Σύνολο σε Δραματική Σειρά Υποψήφιος

Το 2017, ο Λίθγκοου έλαβε μετάλλιο από το Χάρβαρντ για τη διάκριση και την προσφορά του στις τέχνες.[97]

Σημειώσεις και παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. (Blow Out)
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 (Twilight Zone: The Movie)
  3. 3,0 3,1 3,2 (Harry and the Hendersons)
  4. 4,0 4,1 4,2 (Raising Cain)
  5. (Daddy's Home 2)
  6. 6,0 6,1 6,2 (The World According to Garp)
  7. 7,0 7,1 7,2 (Dirty Rotten Scoundrels)
  8. (A Memory of Two Mondays)
  9. (All My Sons)
  10. (Obsession)
  11. (All That Jazz)
  12. 12,0 12,1 (The Adventures of Buckaroo Banzai Across the 8th Dimension)
  13. (2010: The Year We Make Contact)
  14. (Cliffhanger)
  15. (Kinsey)
  16. Είδος ταινίας ή τηλεοπτικού σόου που απεικονίζει φανταστικά γεγονότα με τη μορφή ντοκιμαντέρ.
  17. Δραματοποιημένη, εντελώς ακουστική παράσταση, η οποία εξαρτάται από τον διάλογο, τη μουσική και τα ηχητικά εφέ.
  18. Σύστημα τεχνολογίας υψηλής ανάλυσης καμερών, μορφών ταινιών και προβολέων ταινιών
  19. Επιτροπή Πολιτικής Δράσης (Political Action Committee – PAC) της φανταστικής περσόνας (του πολιτικού σατιριστή Στίβεν Κόλμπερτ) Δρ Στίβεν Τ. Κόλμπερτ, η οποία παρουσιαζόταν κατά το διάστημα 2011–12 στο σατιρικό τηλεοπτικό πρόγραμμα συνομιλίας και ειδήσεων The Colbert Report.
  20. 20,0 20,1 20,2 Παραστατική τέχνη που βασίζεται στις λέξεις.
  1. «Who trained at LAMDA?». Who trained at LAMDA?. Ακαδημία Μουσικής και Δραματικής Τέχνης του Λονδίνου.
  2. Ανακτήθηκε στις 4  Μαρτίου 2021.
  3. www.telegraph.co.uk/film/love-is-strange/john-lithgow-interview/.
  4. 4,0 4,1 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
  5. 5,0 5,1 (πολλαπλές γλώσσες) Geni.com.
  6. www.harvard.edu/on-campus/commencement/honorary-degrees. Ανακτήθηκε στις 16  Μαΐου 2019.
  7. Ανακτήθηκε στις 6  Ιουνίου 2021.
  8. «John Lithgow Biography (1945-)». www.filmreference.com. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2019. 
  9. «Excerpt: "Drama" by John Lithgow | A Midsummer Night's Dream | Coretta Scott King». Scribd (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2019. 
  10. «Actor Lithgow revisits Akron roots - Enjoy». web.archive.org. 14 Απριλίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2019. CS1 maint: Unfit url (link)
  11. Dawidziak, Mark· Dealer, The Plain. «Former Akronite John Lithgow takes on killer role for 'Dexter'». cleveland.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2019. 
  12. Gorce, Tammy La (2007-11-11). «John Lithgow Sings of the Sewer, and Other Funny Stuff» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/2007/11/11/nyregion/nyregionspecial2/11peoplenj.html. Ανακτήθηκε στις 2019-02-21. 
  13. Evans, Everett (23 Απριλίου 2007). «John Lithgow adds Houston Ballet dancer to his résumé». Houston Chronicle. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2019. 
  14. Billington, Michael (2007-09-06). «Theatre review: Twelfth Night/The Courtyard, Stratford-upon-Avon» (στα αγγλικά). The Guardian. ISSN 0261-3077. https://www.theguardian.com/stage/2007/sep/06/theatre1. Ανακτήθηκε στις 2019-02-21. 
  15. Cohen, Patricia (2008-11-11). «John Lithgow and Patrick Wilson Learn the Lessons of Arthur Miller’s ‘All My Sons’» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/2008/11/12/theater/12sons.html. Ανακτήθηκε στις 2019-02-21. 
  16. Kozinn, Allan (13 Φεβρουαρίου 2014). «Shakespeare in the Park Lineup: 'Much Ado About Nothing' and 'King Lear'». ArtsBeat (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2019. 
  17. «What Play Can Come Along Next Season That Will Be More Star-Studded Than A Delicate Balance?». BroadwayBox.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2019. 
  18. Clement, Olivia. «Check Out John Lithgow in Stories by Heart on Broadway». Playbill (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2019. 
  19. Theater, Lincoln Center. «John Lithgow: Stories by Heart». Lincoln Center Theater (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2019. 
  20. Theater, Lincoln Center. «Return Engagement John Lithgow: Stories by Heart». Lincoln Center Theater (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2019. 
  21. «Bill Moyers Journal . Watch & Listen | PBS». www.pbs.org. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2019. 
  22. Ebert, Roger. «The Manhattan Project Movie Review (1986) | Roger Ebert». www.rogerebert.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2019. 
  23. Miska, Brad (23 Ιουνίου 2010). «John Lithgow a Fatherly Figure for 'Planet of the Apes' Prequel». Bloody Disgusting! (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2019. 
  24. Moore, Debi (5 Οκτωβρίου 2012). «Even the Horror Goes Insane in the Latest American Horror Story: Asylum Teaser». Dread Central (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2019. 
  25. Miska, Brad (8 Δεκεμβρίου 2009). «TV: Showtime's 'Dexter' Posts Record-Breaking Ratings». Bloody Disgusting! (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2019. 
  26. unclecreepy (12 Οκτωβρίου 2012). «New York Comic Con Home to The World's End». Dread Central (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2019. 
  27. Ausiello, Michael· Ausiello, Michael (17 Φεβρουαρίου 2011). «How I Met Your Mother Exclusive First Look: How Barney Met His Father». TVLine (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2019. 
  28. «John Lithgow, Matt Smith Cast in Netflix's 'The Crown'». The Hollywood Reporter (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2019. 
  29. Hughes, William. «John Lithgow to spoof Making A Murderer and The Jinx for NBC». News (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Σεπτεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2019. 
  30. «Lithgow has you guessing, laughing, in 'Trial & Error'». Detroit News (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2019. 
  31. «That Time John Lithgow Played Yoda And Ed Asner Played Jabba The Hutt For A 'Star Wars' Radio Broadcast». UPROXX. 2 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2019. 
  32. «Harvard Gazette: Harvard awards 8 honorary degrees». web.archive.org. 20 Ιουλίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2019. CS1 maint: Unfit url (link)
  33. «Eight To Receive Honorary Degrees | News | The Harvard Crimson». www.thecrimson.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2019. 
  34. «Honorary Degrees». Harvard University (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2019. 
  35. «The Colbert Report». Comedy Central. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Φεβρουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2019. 
  36. Perkins, Dennis. «John Oliver hijacks homophobe Mike Pence's bunny book with a better one in A Day In The Life Of Marlon Bundo». The A.V. Club (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2019. 
  37. «John Lithgow: 'I just can't say no'» (στα αγγλικά). The Telegraph. 2015-02-12. ISSN 0307-1235. https://www.telegraph.co.uk/film/love-is-strange/john-lithgow-interview/. Ανακτήθηκε στις 2019-02-21. 
  38. «UCLA History». www.history.ucla.edu. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2019. 
  39. «LAFCA». lafca.net. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2019. 
  40. «Awards - New York Film Critics Circle - NYFCC» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2019. 
  41. «Academy Awards, USA (1983)». IMDb. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2019. 
  42. 42,0 42,1 Terms of Endearment - IMDb, http://www.imdb.com/title/tt0086425/awards, ανακτήθηκε στις 2019-03-04 
  43. 43,0 43,1 «Los Angeles Film Critics Association Awards (1983) - IMDb». IMDb. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2019. 
  44. «New York Film Critics Circle Awards (1983)». IMDb. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2019. 
  45. «Nominees/Winners». Television Academy (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2019. 
  46. «Primetime Emmy Awards (1984)». IMDb. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2019. 
  47. «Academy of Science Fiction, Fantasy & Horror Films, USA (1984)». IMDb. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2019. 
  48. «Drama Desk Award - 1985 | Winners & Nominees». awardsandwinners.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2019. 
  49. «Academy of Science Fiction, Fantasy & Horror Films, USA (1985)». IMDb. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2019. 
  50. «1985 Tony Award Winners». www.broadwayworld.com. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2019. 
  51. «Nominees/Winners». Television Academy (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2019. 
  52. «Nominees/Winners». Television Academy (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2019. 
  53. «Drama Desk Award - 1988 | Winners & Nominees». awardsandwinners.com. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2019. 
  54. «Search Past Tony Awards Winners and Nominees». TonyAwards.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2019. [νεκρός σύνδεσμος]
  55. «Academy of Science Fiction, Fantasy & Horror Films, USA (1993)». IMDb. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2019. 
  56. «Nominees/Winners». Television Academy (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2019. 
  57. «People's Choice Awards, USA (1996)». IMDb. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2019. 
  58. «Nominees/Winners». Television Academy (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2019. 
  59. «Viewers for Quality Television Awards (1996)». IMDb. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2019. 
  60. «American Comedy Awards, USA (1997)». IMDb. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2019. 
  61. «Winners & Nominees 1997». www.goldenglobes.com (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2019. 
  62. «People's Choice Awards, USA (1997)». IMDb. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2019. 
  63. «Nominees/Winners». Television Academy (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2019. 
  64. «1997 | Categories | International Press Academy» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2019. 
  65. «The 3rd Annual Screen Actors Guild Awards | Screen Actors Guild Awards». www.sagawards.org (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2019. 
  66. «Television Critics Association Awards (1997)». IMDb. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2019. 
  67. «Viewers for Quality Television Awards (1997)». IMDb. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2019. 
  68. «Winners & Nominees 1998». www.goldenglobes.com (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2019. 
  69. «People's Choice Awards, USA (1998)». IMDb. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2019. 
  70. «Nominees/Winners». Television Academy (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2019. 
  71. «The 4th Annual Screen Actors Guild Awards | Screen Actors Guild Awards». www.sagawards.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2019. 
  72. «Viewers for Quality Television Awards (1998)». IMDb. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2019. 
  73. «Winners & Nominees 1999». www.goldenglobes.com (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2019. 
  74. «People's Choice Awards, USA (1999)». IMDb. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2019. 
  75. «Nominees/Winners». Television Academy (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2019. 
  76. «Satellite Awards (1999)». IMDb. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2019. 
  77. «The 5th Annual Screen Actors Guild Awards | Screen Actors Guild Awards». www.sagawards.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2019. 
  78. «Viewers for Quality Television Awards (1999)». IMDb. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2019. 
  79. «Nominees/Winners». Television Academy (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2019. 
  80. «Nominees/Winners». Television Academy (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2019. 
  81. «The 7th Annual Screen Actors Guild Awards | Screen Actors Guild Awards». www.sagawards.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2019. 
  82. «2002 Tony Award Winners». www.broadwayworld.com. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2019. 
  83. 83,0 83,1 «John Lithgow». GRAMMY.com (στα Αγγλικά). 15 Φεβρουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2019. 
  84. «2005 Tony Award Winners». www.broadwayworld.com. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2019. 
  85. «2009 | Categories | International Press Academy» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2019. 
  86. «Winners & Nominees 2010». www.goldenglobes.com (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2019. 
  87. «Nominees/Winners». Television Academy (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2019. 
  88. «Academy of Science Fiction, Fantasy & Horror Films, USA (2010)». IMDb. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2019. 
  89. «The 16th Annual Screen Actors Guild Awards | Screen Actors Guild Awards». www.sagawards.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2019. 
  90. «Television Critics Announce 2010 Awards». Metacritic (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Απριλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2019. 
  91. «2012 Tony Award Winners». www.broadwayworld.com. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2019. 
  92. «John Lithgow wins Critics' Choice Award for Winston Churchill role». ITV News (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2019. 
  93. «Bafta TV Awards: All the winners and nominees» (στα αγγλικά). 2017-05-14. https://www.bbc.com/news/entertainment-arts-39563665. Ανακτήθηκε στις 2019-03-05. 
  94. «Best Motion Picture - Drama - Golden Globes 2017: Complete Winners List». The Hollywood Reporter (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2019. 
  95. «Nominees/Winners». Television Academy (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2019. 
  96. «The 23rd Annual Screen Actors Guild Awards | Screen Actors Guild Awards». www.sagawards.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2019. 
  97. «Harvard Arts Medal Ceremony Honoring Actor JOHN LITHGOW». ofa.fas.harvard.edu (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2019. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]